Początków powstania grupy „13” należy szukać w grupie „2”, która w 1962 r. liczyła ok. 1000 pielgrzymów, a prowadził ją o. Melchior Królik. We wspomnianym roku do grupy o. Melchiora zostało dołączonych dwóch kapłanów: ks. Jacek Zembrzuski (wikariusz parafii św. Michała Archanioła) i ks. Jan Flaziński (wikariusz parafii Wszystkich Świętych) wraz z grupą wiernych ze swoich parafii. Fuzja ta nie trwała długo, gdyż różnica charakterów i pomysłu na pielgrzymkę wśród duszpasterzy dała znać o sobie już bodajże w okolicach Okęcia. Jak wspomina o. Melchior: Na odpoczynku w Raszynie i w Lesie Sękocińskim zastanawiałem się nad problemem naszej grupy. Doszedłem do wniosku, że potrzeba przeprowadzić nie podział pracy, lecz podział grupy. I tak też się stało. Propozycję paulina księża przyjęli z zadowoleniem, mając w planach stworzenie grupy młodzieżowej.

Przeważnie młodzi, z zapałem i pomysłami, słuchający o wielkości i nędzy ludzkiej, przynoszący Chrystusa w Eucharystii. Zapatrzeni w dal spoglądając pod nogi codzienności. Przewodnicy. Każdy inny, ale jakby wszyscy podobni, bo kapłaństwo jest Chrystusa.